Als het kwartet Guus Bierings, Bart van Est, Jan van Houwelingen en Bert Oosterbosch in 1978 in vloeiende stijl naar de wereldtitel op de 100 kilometer ploegentijdrit rijdt in het Duitse Brauweiler, is Jan Gisbers de man achter dat succes. Een jaar later finishen de vier tijdrijders Guus Bierings, Theo Hogervorst, Theo de Rooij en Hennie Stamsnijder ‘slechts’ op een zesde plaats, maar nog altijd met een scherpe tijd. Terug kijkend naar die twee jaren concludeert hij: “Ik had het geluk dat ik in 1978 met vier jongens uit eigen omgeving kon werken. Hier en daar werd gemompeld dat ik aan vriendjespolitiek deed, maar dat verstomde vanzelf toen de jongens goud pakten. Het kwam toevallig zo uit dat drie van de vier renners ook in de Jan van Erp ploeg reden. En nummer vier Jan van Houwelingen kon ik tot mijn persoonlijke sportvrienden rekenen. Ja, dat eerste jaar was lekker werken. Niemand wist precies wat ik allemaal aan het doen was tijdens die voorbereidingsperiode. Zo stiekem weg konden we werken, we trokken enkele keren naar het parcours in Brauweiler, trainden daar als gekken en lachten ons rot als we ons aan het verkleden waren in een gammele oude boerenschuur.” Ook in eigen land werd hard getraind en alle uitgeprobeerd. “Wie durfde achter Oosterbosch te rijden en na een stuk afzien aan het wiel van die vliegenier de kop op de juiste wijze over te nemen. De jongens gedroegen zich ideaal. Toen de grote dag kwam reed er een vierdelige machine rond.” Het jaar daarop zijn de omstandigheden minder gunstig tijdens de voorbereiding. Daar komt nog bij dat Jos Lammertink op aanraden van anderen niet mee wil doen met ‘de vier’. Als de Nederlandse tijdritploeg in Rusland aantreedt op de Olympische Spelen, zit Jan Gisbers thuis. Het oranje viertal eindigt in 1980 ver in de achterhoede. De KNWU vraagt Gisbers opnieuw de training van de Nederlandse tijdritploeg in handen te nemen. Hij krijgt van bondszijde alle vrijheid en medewerking. En bij hem thuis is echtgenote Riet een goede gastvrouw voor de renners. Opnieuw gaat Jan Gisbers als een echte idealist aan de slag. “Ik vind het gewoon prachtig om met een stel jonge coureurs op te trekken en hen tot grootse daden aan te sporen. Dat kan alleen maar, vooral voor dat heel zware nummer waarvoor ik speciaal ben aangetrokken, als ik heel veel persoonlijk contact met die renners heb. Zo’n viertal moet niet alleen op sportief gebied prima bij elkaar passen, je moet ook in de hand werken dat het hechte vrienden worden. Alleen dan heb je kans op succes.”
ploegentijdrit in het Wielergala van de Binnenstad: van links naar rechts Gerard Schipper (Ter Apel), Frits van Bindsbergen (Babberich), Maarten Ducrot (Utrecht), Gerrit Solleveld (De Lier), ploegleider Jan Gisbers (Eindhoven) en Jan van der Heijden van de organiserende wielerstichting (Foto Gerard Wolfs)
Wat hem in 1981 in Praag nog niet lukt (4de tegen de sterke Oostblokteams uit de DDR en Rusland), daarin slaagt Jan Gisbers een jaar later wel in het Engelse Goodwood. Met het kwartet Gerrit Solleveld, Gerard Schipper, Maarten Ducrot en Frits van Bindsbergen heeft de Eindhovense begeleider na 1978 opnieuw succes in de krachtproef tegen het uurwerk. Na 100 kilometer is het oranje kwartet sneller dan de vooraf sterker geachte Zwitsers, Russen en Oostduitsers. Een uitgekiende tactiek brengt Nederland in de stromende regen opnieuw op het hoogste trapje van het podium. Vooraf had Gisbers het optreden van zijn nieuwe formatie wat zorgelijk tegemoet gezien. “Gerard Veldscholten en René Koppert, die nu allebei bij Post rijden, zijn er niet meer bij. Die twee zijn er niet meer bij. Al kan Frits van Bindsbergen zeker zo hard fietsen.” De Gelderlandse tijdritspecialist die aan de ploeg is toegevoegd nadat achtereenvolgens Hans Baudoin en nationaal kampioen Hans Boom zich afmelden, moet weliswaar na 74 kilometer totaal leeggereden afhaken. Maar de andere drie gaan gewoon door en geven de leiding in het secondenspel niet meer uit handen. In een tijd van 2.14.09 grijpt de Oranjeploeg het goud. De keuze van de verzetten op het sterk glooiende parcours met een flinke klim erin heeft een beslissende rol gespeeld. De Nederlandse vindingrijkheid heeft het gewonnen van de Oosteuropese brute kracht. De ploeg van Jan Gisbers heeft de wedstrijd het slimst aangepakt.
wielerspiegel 