Huub Artz sprintte gisteren in de Ronde van Bretagne in de 1e etappe naar de 4e plek (Foto Belga)
Gisteren begon in Frankrijk de 57e Tour de Bretagne. Na 145 kilometer ging de zege in de eerste etappe naar de beloftevolle Duitser Tim Torn Teutenberg van Lidl-Trek Future Racing. In de eindsprint van de grote groep van meer dan honderd renners eindigde Kempenaar Huub Artz (Wanty-ReUz-Technord) als vierde. Uit de Nederlandse Kempen maakt ook Jesse Kramer (Team Visma-Lease a Bike Development) deel uit van het rennersveld dat uit 144 renners bestaat.
In de Ronde van Turkije is Danny van Poppel (Bora hansgrohe) vandaag niet meer van start gegaan. De Kempenaar die Monaco als woonplaats heeft gekozen kwam in de derde etappe als eerste over de finishlijn, maar werd gediskwalificeerd om dat hij in de eindsprint van zijn lijn was afgeweken. Een dag later revancheerde Van Poppel zich bijna. Op de eindstreep moest hij in de Deen Tobias Lund Andresen (Team DSM firmenich- Post NL) zijn meerdere erkennen. Volgende week zaterdag 4 mei is Van Poppel een van de 10 Nederlanders die in de Giro d’Italia van start gaan. Komende zondag 28 april begint in Spanje de Vuelta van de vrouwen met bij de deelneemsters Aniek van Alphen uit Hapert (Fenix-Deceuninck) die in Valencia aan haar eerste grote Ronde begint.
In 2005 toont Niki Terpstra zich de snelste aan de eindstreep in Veldhoven vóór Sebastian Langeveld en Laurens ten Dam (Foto TVS)
De Omloop der Kempen is samen met de Ronde van Limburg na de Ronde van Noord-Holland de oudste Nederlandse wielerklassieker. De Ronde van Noord-Holland werd een paar jaar eerder voor het eerst georganiseerd, maar moest door omstandigheden evenals de Ronde van Limburg enkele jaren verstek laten gaan. Daarmee is de Omloop der Kempen wel de meest verreden wielerklassieker van Nederland. In 2024 voor maar liefst de 75e keer! Reden om op Wielerspiegel terug te kijken. Wat vooral opvalt is dat veel amateurwinnaars van de Kempenklassieker later goede professionals zijn geworden.
In 1948 is Rotterdammer Arie Geluk de eerste winnaar. In 1953 wordt de Omloop der Kempen na enkele aanloopjaren met een perfecte organisatie door de Nederlandse wielerbond van het predicaat ‘klassieker’ voorzien. Daarmee neemt de Omloop de plaats in van de ter ziele gegane Ronde van Brabant. De wedstrijd telt jarenlang 200 kilometer. Een zware klus voor de renners. Alleen de wereldbekerklassiekers bij de profs overtreffen de Kempenklassieker in afstand. Veel andere eendaagse professionele topwedstrijden zijn aan een maximum van 200 kilometer gebonden. De lange rondrit door het Kempenland heeft in de loop der jaren prachtige winnaars opgeleverd. Renners die na het torsen van de erepalm aan het eind van de Kempense wielermiddag met een gerust hart de overstap naar de beroepsrenners konden maken. Tal van namen keren in de profpelotons bij de gevierde vedetten in de Tour de France terug. Hans Dekkers (winnaar van de 2e Omloop in 1949) staat nog altijd bekend als een van de winnaars van de Tour-etappe in Bordeaux. Daar zegeviert de rappe Eindhovenaar in 1952, nadat hij zich dat jaar voor de tweede keer tot nationaal kampioen bij de beroepsrenners heeft laten kronen.
Bij de eerste winnaars van de Omloop der Kempen behoort Eindhovenaar Hans Dekkers in 1949
Dekkers laat al op 56-jarige leeftijd het leven. Daan de Groot, winnaar van de Omloop der Kempen in 1954, zal een jaar later grote bekendheid verwerven op een snikhete dag in de Touretappe naar Albi. De Groot moet vanwege de hitte lossen uit het peloton. Hij stapt af en haalt uit een veld grote koolbladeren om zijn hoofd en hals te bedekken. Hij slaagt erin terug te keren in het peloton en ziet zelfs kans te demarreren. De hoofdmacht laat hem begaan en de Amsterdammer finisht na een solorit van 150 km met ruim 20 minuten voorsprong! Na zijn carrière kan De Groot het overlijden van zijn vrouw niet accepteren en raakt in een depressie. Op 48-jarige leeftijd maakt hij een eind aan zijn leven.
Op 8 augustus 1954 krijgt Daan de Groot door rondemiss Lenny Zijlmans de lauwerkrans van de Omloop der Kempen omgehangen
Leo Duyndam wint de Omloop der Kempen al op 19-jarige leeftijd in 1967 door Rini Wagtmans achter zich te houden. Duyndam wordt nog datzelfde jaar beroepsrenner en groeit al snel uit tot een gevierd renner. In 1972 is hij de beste in de Touretappe tussen Bordeaux en Bayonne. Op de wielerbaan in die Zuid-Franse stad laat de coureur van de Pellenaars-ploeg van Goudsmit-Hoff zich als volleerd pistier in de eindsprint van een kopgroep niet verrassen. Duyndam beëindigt zijn veelbelovende wielercarrière te vroeg. Op 28-jarige leeftijd is ‘de blonde pijl van het Westland’ na onder meer tal van baansuccessen aan de zijde van Peter Post en René Pijnen opgebrand en stopt met de wielersport. In 1990 overlijdt hij, inmiddels woonachtig in Zuid-Frankrijk, aan een hartaanval.
Super Prestige
Het lijkt wel of de renners die de erelijst van de Omloop der Kempen vullen geen lang leven beschoren is. Niets is minder waar. Neem bijvoorbeeld Jo de Roo, wiens wieg in 1937 in het Zeeuwse Schore stond. De Roo is in 1957 aan de finish in Veldhoven de beste van de dag. “Ik was nog maar net twintig toen ik de Omloop der Kempen won. Het was mijn eerste goeie seizoen.” Hij kan zich de wedstrijddag in de Kempen nog goed voor de geest halen. “Zoveel koersen won ik niet en als je dan als winnaar een herenfiets in ontvangst mag nemen, blijft je dat wel bij.” Zijn zege in de Omloop en diverse andere successen worden de aanzet naar een glanzende profcarrière. De Zeeuwse krachtpatser laat zich vijf jaar later met drie grote klassieke zeges tot ’s werelds beste wielrenner uitroepen als winnaar van de Super Prestige Pernod. Hij wint in 1962 de monsterklassieker Bordeaux-Parijs, Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije, nadat hij eerder als tweedejaars prof al de beste is geweest in de Ronde van Vlaanderen. Als beroepsrenner schrijft De Roo bovendien drie Tour-etappes op zijn naam. De 86-jarige Zeeuw fietst nog dagelijks zijn kilometers.
Winnaar Jo de Roo in de lauwerkrans van de Omloop der Kempen 1957 met de door hem gewonnen herenfiets. Die fiets van het merk Panter, jarenlang de traditionele prijs voor de winnaar van de klassieker, ontvangt hij samen met de overwinningstrofee in ’t Witven, het clublokaal van TWC Tempo. Op de foto ook Lenny Zijlmans, secretaris van de organiserende vereniging TWC Tempo en clubvoorzitter Huub Zijlmans. Naast Jo de Roo staan Theo van Wijchen en Jos Heeren (Roosendaal), op de voorgrond de heer Debbout, begeleider van de vereniging Theo Middelkamp, geheel rechts microfonist Cor Wijdenes en rechts op de achtergrond Tempo-bestuurslid Jan Groenen
Na Jo de Roo wint Bas Maliepaard in 1959 de Omloop der Kempen. De coureur uit Willemstad zal kort daarna een profcontract tekenen bij de Franse Saint Raphael-Geminiani ploeg van kopman Jacques Anquetil. Maliepaard wordt in 1960 Nederlands kampioen bij de beroepsrenners en wordt een gewaardeerd Tourrenner.
Naamsbekendheid
Arie den Hartog wint de Omloop der Kempen in 1963 door Bart Zoet, Gerben Karstens en Henk Cornelisse in die volgorde achter zich te houden. Een jaar later krijgt Den Hartog een contract aangeboden bij Saint Raphael-Gitane, nog altijd de ploeg van Jacques Anquetil, de eerste vijfvoudige Tour-winnaar. Den Hartog uit Zuidland dankt zijn naamsbekendheid vooral aan de zege die hij twee jaar later in Milaan-San Remo behaalt. Hij klopt in de Primavera de Italiaanse azen Adorni en Balmanion. In 1967 wint hij op indrukwekkende wijze de Amstel Gold Race en rijdt in 1968 een sterke Tour de France als secondant van winnaar Jan Janssen. Al vroeg in zijn loopbaan als wielrenner verhuist hij van Zuid-Holland naar Limburg om daar een rijwielzaak te beginnen. Na een hersenbloeding overlijdt Den Hartog in 2018 op 77-jarige leeftijd. Enkele jaren voor zijn overlijden vertrouwde hij me toe: “Ik ben nog steeds een gelukkig man en ik heb dat voor een deel aan de wielersport te danken.” Ook Harrie Steevens wint de Amstel Gold Race (1968) nadat hij drie jaar eerder de Omloop der Kempen op zijn naam heeft geschreven in een periode waarin hij als amateur bijzonder succesvol is. De Witte Raaf van Elsloo wint in 1966 een aantal etappes en de groene trui in de Tour de l’Avenir en wordt in die kleine Tour 2e in het eindklassement.
Na zijn overwinning in de Omloop der Kempen van 1965 maakt Harrie Stevens (met het petje van Amstel op) samen met Hans Hesen (2e) een ereronde per auto in de Veldhovense Kromstraat
Het zijn niet alleen de winnaars in de ‘Omloop’ die later nadrukkelijk aan de weg timmeren bij de beroepsrenners. Er zijn ook tal van renners die zich op de Kempense middag manifesteren zonder het zoet van de overwinning te kunnen proeven en die toch later tot de groten gaan behoren. Zoals Peter Post die in 1952 na een lange aanval in erbarmelijk slecht weer door bandenpech uit de wedstrijd verdwijnt. De wedstrijd is dan nog een gevecht van man tegen man en het materiaal moet onderweg door de renners zelf hersteld worden. In 1961 wordt Drentse Henk Nijdam, dat jaar wereldkampioen achtervolging op de baan, in de Omloop tweede achter Limburger Jan Schröder. Gerben Karstens treft in 1962 de pech dat in de eindsprint zijn rechter teenhaak afbreekt, zodat de zege naar Cees Lute gaat. En Joop Zoetemelk moet in 1968 zijn meerdere erkennen in twee snelle mannen: Limburger Jan Krekels en Brabander Matje Gerrits. De vedetten van weleer strijden om de hoogste eer op wegen die er heel wat slechter uitzien dan de fraai gebaande plaveisels van de huidige tijd. In 1972 is Jan Spetgens uit Someren aan de eindstreep sneller dan Hennie Kuiper die zich niet veel later in dat jaar tot Olympisch kampioen in München laat kronen.
Toursuccessen
Nog enkele winnaars van de Kempen omloop die later als beroepsrenner hun mannetje hebben gestaan. Leo van Vliet, alweer een Westlander, is in 1977 de beste. De coureur uit Honselersdijk maakt dan deel uit van de sterke Amstel Bier-ploeg met Herman Krott aan het roer. Ooit winnaar van profkoersen als Gent-Wevelgem en een etappe in de Tour de France (1979) kan de Westlander op zijn lauweren rusten. “Ik heb tot nu toe een bewogen leven gehad. Je begint ergens. Voor mij was dat in de wielersport. Daarom is de Omloop der Kempen voor mij ook belangrijk geweest.” Van Vliet is al vroegtijdig een gefortuneerd zakenman. Het containerbedrijf dat hij met vijf broers runt doet hij al in 2002 van de hand. Hij krijgt alle tijd om de organisatie van de Amstel Gold Race in goede banen te gaan leiden als opvolger van zijn oud-ploegleider Herman Krott.
En dan is er nog oud-Omloopwinnaar Ad Wijnands, eveneens uit de Amstel-brigade van Krott. In 1980, zijn derde seizoen bij de amateurs, is hij de beste in de Omloop der Kempen. Met zijn eenentwintig lentes is Wijnands dan al duidelijk klaar voor de overstap naar de professionals. In 1981 zal hij in de Raleigh-ploeg van Peter Post een schitterend debuut maken met twee etappezeges in de Tour de France. Zowel in de tiende rit van Rochefort-sur-Mer naar Nantes als drie dagen later van Le Mans naar Aulnay-sous-Bois komt Wijnands als eerste over de finishlijn. “Het ging inderdaad meteen al heel goed. Naast die twee etappezeges won ik viermaal met Raleigh de ploegentijdrit in de Tour. Je ervaart dat je, hoewel een stuk jonger dan kleppers als Zoetemelk, Kuiper, Knetemann en Raas, een generatiegenoot bent van klassieker- en Tour de France-winnaars. Dan kun je twee dingen doen. Je wordt tegenstander van die vedetten of je probeert andere koersen te winnen als die waar zij op azen. Daar ben ik aardig in geslaagd.” Maar liefst 83 keer rijdt Wijnands als beroepsrenner met de zegebloemen.
Naast Jean-Paul van Poppel (Tilburg) staan in 1984 Chris Koppert (Poeldijk) en Dries Klein (Ter Apel), beiden toch ook niet de traagste coureurs aan de finish, op het podium (Foto Henk van Dorenmalen)
Ook Jean-Paul van Poppel (1984) maakt na zijn overwinning in de ‘Omloop’ als beroepsrenner het zegegebaar in de Tour de France. Negenmaal zelfs is de oud-Tilburger in Touretappes de snelste aan de eindstreep. En dat allemaal in de periode van 1987 tot en met 1994. Met als hoogtepunten de groene trui van het puntenklassement in 1987 en maar liefst vier ritzeges in 1988. Thuisrenner John van den Akker maakt in 1986 het overwinningsgebaar voor eigen volk in de Omloop voordat hij als beroepsrenner Tour de France deelnemer wordt. Een andere streekrenner, Anthony Theus uit Bergeijk presteert het daarna om zich tot Omloop-kampioen te laten uitroepen met maar liefst vier overwinningen in 1989, 1994, 1995 en 2000.
Internationaal
Al heel lang komen bij tijd en wijle ook buitenlandse renners aan de start met als meest bekende in de jaren tachtig van de vorige eeuw de Canadees Steve Bauer die het later tot topprofessional zal brengen. De wedstrijd krijgt overal op de wereld bekendheid. De organisatie slaagt erin om eerst wieleramateurs van wijd en zijd aan het vertrek te krijgen en vervolgens ook beroepsrenners naar Veldhoven te doen afreizen. Het internationale karakter van de Omloop der Kempen is langzaam maar zeker van steeds grotere betekenis geworden. Zo komen in 1990 renners aan de start uit Tsjecho-Slowakije, uit het toenmalige Oost-Duitsland, uit Denemarken en uit Engeland. Zij kunnen niet voorkomen dat de Limburger Patrick Strouken de opvolger wordt van Anthony Theus die als jong amateur in 1989 zijn eerste van vier zeges heeft geboekt. De buitenlanders verkijken zich dan nog op de grote afstand in kilometers. Bovendien zijn een stel Nederlandse topamateurs èn hun ploegleiders beter op de hoogte van de mogelijkheden en de moeilijkheden die de Omloop door de Kempische dorpen hen biedt. Zij kennen het parcours van 200 kilometer lengte uit eigen ervaring.
Renners van tal van ploegen uit België en Duitsland ondervinden aan den lijve dat de Omloop der Kempen geen sinecure is. Vanaf 1998 hebben zich buitenlandse winnaars aan de erelijst toegevoegd. De Duitser Christian Wegmann opent de rij, gevolgd door de Belgen Wim Omloop (1999) en Eric Declercq (2001). De internationale deelname spreekt ook uit winnaars als de Rus Evgeny Popov (2006), Nico Eeckhout uit België (2012), de Italiaan Eugenio Alafaci (2013) en de Australiër Luke Davison (2014).
Niki Terpstra wint de Omloop der Kempen in 2005 (Foto Theo van Sambeek)
Renners als Niki Terpstra en Lars Boom die op jonge leeftijd beloften voor de Nederlandse wielertoekomst inhouden plaatsen hun naam in 2005 en 2007 op de erelijst van de Omloop der Kempen. Na 200 kilometer door weer en wind brengt in 2005 een felle eindsprint de beslissing in de wedstrijd. Niki Terpstra, het bijna 21-jarige talent uit Krommenie, toont zich net iets sneller dan de nog jongere Lissenaar Sebastiaan Langeveld en Groninger Laurens ten Dam. Zij houden in de Veldhovense Dorpstraat nipt een ontketend Rabobanktreintje achter zich. Terpstra zal naast tal van grote zeges bij de profs dertien jaar na zijn Omloop-zege vooral indruk maken met zijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen.
Suprematie
Het is alweer veel jaren geleden dat de winnaar van de Omloop der Kempen zo’n suprematie ten toon heeft gespreid als Lars Boom in 2007 in Veldhoven doet. Op 21-jarige leeftijd laat de wereldkampioen veldrijden bij de beloften zien dat hij ook in wegwedstrijden tot de grootste talenten van ons land gerekend mag worden. Vrijwel vanaf de start gaat de Vlijmenaar in de aanval, krijgt een elitegroep met zich mee en maakt naarmate de eindstreep nadert korte metten met al zijn tegenstrevers. In de laatste 15 kilometer van de wedstrijd gaat Boom alleen voorop rijden en neemt in korte tijd nog een minuut voorsprong. Een zelden vertoond spektakelstuk van de boomlange (1.91 meter) Rabobankcoureur. Hij zal in de jaren daarna bij de profs etappewinnaar worden in de Vuelta en in de Tour de France.
Lars Boom toont in 2007 zijn suprematie met een solozege in de Omloop der Kempen (Foto TVS)
In 2013 en 2014 gaan de zeges in de Omloop naar de Italiaan Eugenio Alafaci, die daarmee een profcontract in het Trek Factory Team in de wacht sleept, en naar Luke Davison uit Australië. Nog maar eens om te bewijzen dat de klassieker vanuit Veldhoven ook in het internationale wielrennen van waarde is.
De Omloop der Kempen wordt dit jaar voor de 75e keer verreden (Foto Theo van Sambeek)
Afgelopen weekend was op Kempen TV de elfde aflevering te bekijken van de regionale wielertalkshow ‘KoersKaffee’. Om de wielersportliefhebbers van buiten de regio Kempenland en Zuid-Oost Brabant tegemoet te komen, alsook degenen die niet Ziggo als tv-provider hebben, hieronder de link naar de uitzending van Kempen TV. De uitzending werd enkele weken geleden opgenomen in het clubhuis van de jubilerende Helmondse wielervereniging Buitenlust die dit jaar 90 jaar bestaat. In het eerste gedeelte van het programma zijn te gast de voorzitter van de vereniging Fons van Katwijk en oud-prof Piet Damen, de oudste nog in leven zijnde Nederlandse Tourrenner. In het tweede gedeelte wordt vooruit gekeken op de (inter)nationale wedstrijden in de Kempenregio met Richard van Hout (Acht van Bladel), Leon Cleven (Omloop van Valkenswaard) en Henry van de Biggelaar (Omloop der Kempen).
In het jubileumweekend van de Omloop der Kempen komen ook de vrouwen aan bod. Hier de finish vorig jaar met winnares Charlotte Kool die de Poolse Daria Pikulik en onze landgenote Maike van der Duin aan de finish voor bleef (Foto Theo van Sambeek)
Gisteren waren de opnames voor de 12e aflevering van KoersKaffee in het Veldhovense muziekcafé Cobbus aan de Dorpsstraat, recht tegenover De Plaatse, de locatie waar dit jaar de 75e editie van de Omloop der Kempen van start gaat. De uitzending staat geheel in het teken van jubileumeditie van de Kempenklassieker. Als tafelgasten zaten tegenover presentator Rien van Horik de koersdirecteur vrouwen, webmaster en socials van de Omloop Cédric Louwers, Wim Goossens (voorzitter sponsoring, criterium coördinator) en Henry van de Biggelaar (parcours & beveiliging, toertocht) van de jubilerende Omloop der Kempen. Ook oud-winnaar Job Vissers (2008) en Kempisch wielerarchivaris konden hun zegje doen. Op zaterdag 11 en zondag 12 mei, twee weken voorafgaand aan het Veldhovens Wielerweekend (25 en 26 mei) is de uitzending van KoersKaffee aflevering 12 op Kempen TV gepland. Daarin ook opnames met viervoudig Omloop der Kempen winnaar Anthony Theus uit Bergeijk en Alain van Katwijk (Aalst-Waalre) die de klassieker in 2003 op zijn naam schreef.
Zaterdag en zondag organiseerde wielervereniging Snelle Wiel-Bestronics haar MTB-weekend. Op de eerste dag kwamen de jeugdige bikers in actie op het uitdagende clubparkoers in Hapert voor de wedstrijden in het kader de Landelijke Jeugd Competitie. Met een Rabbit Hill, een Gap Jump, de Monkey Rock, de Drop-In gap en de Rockgarden Jump als voornaamste hindernissen. Om de overgang van de jeugdbikers vanuit de LJC (Landelijke Jeugd Competitie)-wedstrijden te versoepelen is dit jaar de NL Cup voor de nieuwelingen en junioren in het leven geroepen. Zowel voor de jongens en meisjes.
(Foto Tijn van Haren)
De GP Bestronics-Snelle Wiel bestond zondag uit twee onderdelen. Onder bijna Siberische temperaturen kwamen de deelnemers ’s ochtends in actie in de ‘speeltuin voor offroadbikers’, het Fractury Dak van Netersel op de voormalige vuilnisbelt. De als eerste gestarte Mads Pé Teunissen zou de snelste tijd van die ochtend realiseren en daarmee ook de basis leggen voor de eindoverwinning. Want ook bij het tweede onderdeel voor de nieuwelingen op het clubparkoers was hij oppermachtig. Verdere eindwinnaars over de twee onderdelen waren Melissa Nuyten (junior-vrouwen), Isis Versluis (nieuweling-meisjes) en Finn Smith (junioren). Met de complimenten van wielerspeaker Rien van Horik voor de perfecte organisatie en verzorging!
Op zaterdag zijn er prachtige foto’s gemaakt door Vic Geerlings , die op zijn Facebookpagina uitgebreid zijn terug te vinden. Tijn Van Haren heeft op zijn pagina prachtige foto’s van zondag op ’t Dak van Netersel staan. Neem daar gerust even een kijkje!
Alle uitslagen van de twee dagen in Hapert en Netersel vind je hier: Mijn KNWU
Ook de jeugdrenners op de racefiets kwamen zondag onder een heerlijk voorjaarszonnetje aan bod in de Jeugdronde van Dommelen, georganiseerd door Wilvo Group-TWC De Kempen. Het werden hele mooie en spannende wedstrijden op de snelle baan van de Valkenswaardse vereniging.
Dit weekend stond voor de wegrenners in het teken van de Bergomloop van Simpelveld. Op zaterdag gaven de nieuwelingen en junioren acte de présence. Matt Roijackers stond namens WILVO Group- TWC de Kempen bij de nieuwelingen aan de start. De jonge renner uit Luyksgestel reed een tactisch zeer sterke koers en kon altijd meestrijden voor de overwinning. Helaas was de aankomst net iets te stijl, waardoor hij uiteindelijk 6e werd.
Zondag reden de elite/belofte hun wedstrijd. Mathijs Loman van Wilvo Group-TWC De Kempen reed al vanaf de eerste ronde in de aanval. Met drie man reden ze een 4-tal ronden aan de leiding. Uiteindelijk werden ze terug gepakt en gingen 3 andere renners aan de haal. Die bereikten een voorsprongen van maximaal ruim 1,5 minuut. Het peloton kwam niet zo snel dichtbij als gedacht, waardoor individuele renners de oversteek probeerden te maken. Uiteindelijk wisten in de voorlaatste ronde nog 4 renners aan te sluiten met bij hen opnieuw Mathijs Loman. Hij was met stip de sterkste renner van het veld. Dit werd uiteindelijk ook beloond met de trofee van strijdlustigste renner. In de laatste ronde plaatste hij bergop een snoeiharde demarrage om zegevierend over de eindstreep te komen. Tevens werd hij door deze zege de leider in het algemene individuele klassement van de nationale clubcompetitie. In mei zal Loman in Dronten zijn trui gaan verdedigen in de individuele tijdrit.
Huub Artz komt in Ieper zegevierend over de eindstreep (Foto VDB)
Met een imponerende solo à la Tadej Pogacar won Huub Artz gisteren Gent-Wevelgem U23, de klassieker die al vanaf 1934 door het leven gaat als de Kattekoers. De 21-jarige renner uit Wintelre toverde een knap nummer uit zijn benen in de finale van de wedstrijd over 182 kilometer met onderweg acht hellingen in Flanders Fields. Het heuvelachtige parcours en de stevige wind zorgden voor een natuurlijke schifting in het peloton. Vijfmaal moesten de renners over de Kemmelberg, tweemaal via de normale kant, drie keer over de kasseien op het steile gedeelte. Op de laatste beklimming begon de zegetocht van Huub Artz (Wanty-Reuz-Technord) in het gezelschap van Lars Vanden Heede (Soudal Quick-Step Devo Team). Na zeven kilometer liet Artz zijn Belgische vluchtgenoot achter en rondde vervolgens een solo van 23 kilometer succesvol af.
Al vanaf 1934 is de Kattekoers in België een gekende wedstrijd. Bij de winnaars bevinden zich in de laatste vijftig edities klinkende namen als die van Franky de Gendt (1975), Fons Dewolf (1977), Eddy Planckaert zelfs tweemaal (1979 en 1980), Greg van Avermaet (2006) en Mads Pedersen (2016). Nederlanders die zegevierden: 1956 Pieter de Jongh, 1998 Coen Boerman en 2005 Kempenaar Frank van Kuik (Best). Sinds vorig jaar is Flanders Classics de organisator en wordt de Kattekoers verreden als Gent-Wevelgem U23.
Na de tweede passage over de Kemmelberg bleef er nog een groep van een veertigtal renners over. Huub Artz reed lang rustig mee in de grote groep om zijn krachten te sparen. Vanaf de start lag het tempo hoog. “In de aanloop naar de Kemmelberg schoof ik op naar voren om hard naar boven te rijden. Na 50 kilometer bij de tweede keer over de Kemmel voelde ik me goed. Er waren toen al veel aanvallen geweest. Toen de grote groep voor de zoveelste keer weer bijeen was vond ik het een mooi moment om aan te vallen op een stuk met zijwind dat even bergop ging. Samen met VandenHeeden begon ik met een mooie voorsprong aan de laatste klim op de Kemmel. Ik voelde me nog goed en reed volle bak naar boven. Toen we merkten dat het gat op de achtervolgende groep bleef groeien, besloot ik om vol door te gaan.”
Het podium in Ieper: winnaar Huub Artz met de Deen Rasmus Sojberg Pedersen en de Italiaan Andres Raccagni Noviero
Op weg naar Ieper breidde Artz z’n voorsprong gestaag uit tot zo’n anderhalve minuut. De renner van Wanty-Reuz-Technord reed solo naar de eindstreep. De Deen Rasmus Sojberg Pedersen (Decathlon AG2R DT) won achter hem de pelotonsprint en werd tweede voor de Italiaan Andrea Raccagni Noviero (Soudal-Quick Step DT), de Duitser Niklas Behrens (Lidl-Trek Future Racing) en de Italiaan Alessandro Borgo (CTF Victorious). Vlad Van Mechelen (Devo Team DSM-Firminich PostNL) redde de Belgische eer met een zesde plaats.
“Ongelooflijk,” was de reactie van de winnaar daags na de koers. “Dit had ik niet durven dromen.” In de belofteklassiekers vertrekt Artz dit seizoen als kopman van zijn team. Eerder dit jaar verraste hij al met een derde plek in de koninginnenrit van de Ronde van Oman tussen sterke profcoureurs. In het belofteteam Wanty-Reuz-Technord rekent de ploegleiding op hem om resultaten in de U23 categorie in de wacht te slepen. Daarnaast verwachten ze dat hij de jongere beloften op sleeptouw neemt. Nu heeft dat geresulteerd in zijn eerste seizoenzege. Met dank aan de andere renners van zijn team: “De andere jongens hebben me telkens goed afgezet bij de Kemmel. Ik kon er steeds met de eerste vijf op draaien. Dat is super belangrijk. In de finale had ik nog wat over voor een solo. Daarvoor heb je je team echt nodig. Mijn teamgenoot Victor Hannes zat in de achtervolgende groep en kon daarin als stoorzender fungeren.” En over de koers op zich: “In feite is de wedstrijd een vlakke klassieker waarin de Kemmelberg als scherprechter optreedt om de koers attractief te maken.” Nu maakt de renner uit Wintelre zich klaar voor de Tour de Bretagne. Woensdag vertrekt hij naar Frankrijk. Om na die etappekoers even rust te nemen.
Dit weekend is op Kempen TV de elfde aflevering te zien van de regionale wielertalkshow ‘Koers Kaffee’. De uitzending is enkele weken geleden opgenomen in het clubhuis van de jubilerende Helmondse wielervereniging Buitenlust. In het eerste gedeelte van het programma zijn te gast de voorzitter van de vereniging Fons van Katwijk en oud-prof Piet Damen, die met Jaap Kersten de oudste nog in leven zijnde Nederlandse Tourrenner is. In het tweede gedeelte wordt vooruit gekeken op de (inter)nationale wedstrijden in de Kempenregio met Richard van Hout (Acht van Bladel), Leon Cleven (Omloop van Valkenswaard) en Henry van de Biggelaar (Omloop der Kempen).
Het programma wordt vandaag en morgen om 14.00 uur en om 20.00 uur uitgezonden op Kempen TV. Via Ziggo kanaal 43 is het ook buiten de Kempen in Zuid-Oost Brabant te ontvangen.
14:00 en 20:00 uur: Koers Kaffee, aflevering 11: Jubilerende wielerclub Buitenlust Helmond en vooruitblik op de Kempische klassiekers en meerdaagsen
Klaar voor de start in Dommelen (Archieffoto TWC De Kempen)
In 7 wedstrijdcategorieën kan de wielerjeugd op zondag 21 april in Dommelen punten vergaren voor deelname aan het NK jeugdwielrennen. Dat NK wordt op 8 juni in Zuidland door PRC Delta georganiseerd. In Dommelen is de organisatie van de jeugdronde zondag in handen van Wilvo Group-TWC De Kempen. De wedstrijden worden verreden op het clubparcours van de Valkenswaardse vereniging aan de Mgr. Smetsstraat. De jongste vier categorieën rijden hun wedstrijdjes in de ochtenduren van af 10.30 uur, de overige jongens en meisjes vanaf 13.00 uur.
De tussenstanden voor kwalificatie NK worden aangevoerd door:
Komende zondag 21 april 2024 wordt op het Dak van Netersel en op het wielercomplex in Hapert wederom de GP Snelle Wiel Bestronics verreden. Een unieke KNWU-mountainbikewedstrijd voor 14-18 jarige dames en heren die vallen onder de licentie klassen: nieuwelingen en junioren. Deze wedstrijd bestaat uit een XCO-tijdrit op Fractury Dak van Netersel én een XCO- wedstrijd op het club parcours van Snelle Wiel Bestronics in Hapert. Beide onderdelen worden op dezelfde dag verreden en de twee resultaten leiden samen tot één einduitslag. De MTB route Netersel is die ochtend uitsluitend beschikbaar voor deelnemers aan deze wedstrijd.
De tijdrit wordt in de ochtenduren van zondag gehouden op het vernieuwde heuvelachtige parcours Fractury Dak van Netersel. Dat parcours is door mountainbikers uit heel het land gekozen tot nummer 1 van Nederland als de meest uitdagende route. Deze bestaat voornamelijk uit extreem steile passages omhoog en omlaag afgewisseld met veel korte draaien. Verder zijn er pittige obstakels in opgenomen zoals: Rock Gardens, North Shore, Drops, Wortels en Switch Backs. Onlangs is het parcours Fractury Dak van Netersel nog uitgebreid in zowel lengte alsmede technische obstakels en beoordeeld als meest technische MTB route van Nederland.
Ook op het terrein van wielervereniging het Snelle Wiel Bestronics is een mooi, spannend en uitdagend parcours uitgezet. De KNWU-jury beoordeelde het parcours zeer lovend vanwege het bovengemiddelde aantal technische obstakels. Het parcours zal ongeveer 4 km lang zijn met een wedstrijdduur van 60 minuten. Zo worden de rijders niet alleen op technisch gebied maar ook op uithoudingsvermogen flink op de proef gesteld.
Zaterdag 20 april al zijn er op het clubparcours van Snelle Wiel Bestronics op sportpark De Lemelvelden in Hapert MTB-wedstrijden in de Landelijke Jeugd Competitie voor de KNWU wielerjeugd. Bij de 175 deelnemers in 7 wedstrijdcategorieën bevinden zich tussen de 25 MTB’ers van de organiserende vereniging Anna van Beurden en haar broer Beer van Beurden bij de kandidaatswinnaars na uitstekende resultaten in de afgelopen weken.
Ook op zondag is de organiserende vereniging goed vertegenwoordigd door een 12-tal nieuwelingen bij de jongens en de meisjes, alsmede een paar junioren.
Vandaag op Wielerspiegel van de Kempen een terugblik op de eerste editie van de Ster van Bladel in 1969. Overgenomen van de Facebookpagina Weemoed naar de Koers.
Wielrenner De Kok denkt graag terug aan ‘zijn’ Ster van Bladel
‘Voor even in de zevende hemel’
Wielrennen is een onuitputtelijke bron van heroïsche verhalen. Zo ook dat van Tilburger Henk de Kok en die ene barre dag in 1969.
(Bron: Brabants Dagblad Guus Peters 01-10-19)
Henk de Kok met zijn teamgenoten in 1969. Jacob Jansen laat weten:
“Ik heb 10 namen voor dit team. 1 renner ontbreekt blijkbaar op deze foto. A.Van Assouw J Bierging Arnold Van Blerk Adri Van Hest Henk De Kok Karel Overdijk Wim Van Overdijk P Stokkermans J Verstappen Henri Wouters. Wie kan de renners benoemen?”
Hoewel het dit jaar (2019) alweer vijftig jaar geleden is dat wielrenner Henk de Kok de klassieker De Ster van Bladel won (in 1969 verreden op de dag van de Acht van Bladel), herinnert de Tilburger die zegetocht zich nog als de dag van gisteren. ,,Het gevoel toen ik als eerst over de finish kwam, vergeet ik de rest van mijn leven niet meer. Voor even was ik in de zevende hemel.”
De Kok was de jaren ervoor al actief als fanatiek amateurwielrenner. Naast zijn krantenwijk en baan als automonteur reed hij drie wedstrijden per week. Vaak ging hij erheen op zijn fiets. Zijn ouders hadden geen auto. Zo kon het dat hij veertig kilometer heen en veertig kilometer terug naar Zundert fietste om aan een wedstrijd van twintig kilometer mee te doen.
De Kok, die reed voor de Tilburgse wielerploeg Wouti, zat vaak in de kopgroep. Maar tot een overwinning kwam het nooit. Hij was een echte tijdrijder en geen sprinter. Zodra de finish in zicht kwam, moest hij het vaak afleggen tegen de spurters in het peloton. Tenminste, dat was het geval tot die ene dag in 1969 bij de Ster van Bladel, een parcours over 160 kilometer. De Kok behoorde niet tot de favorieten, maar profiteerde van de barre weersomstandigheden. Regen, hagel en sneeuw. Het kwam die dag allemaal naar beneden gevallen.
Roes
,,In slecht weer kon ik goed uit de voeten”, herinnert hij zich. Nadat hij nog rustig aan de wedstrijd was begonnen, kroop hij gedurende de rit steeds verder naar voren. ,,Ik weet nog goed dat ik voor mij iemand zag demarreren. Ik ging erachteraan, maar zag hem op een gegeven moment nergens meer. Hij bleek onderweg te zijn gevallen, waardoor ik in mijn eentje voorop reed.”
In een roes legde De Kok de laatste zware kilometers van de koers af. Toen hij vlak voor de finish achterom keek en geen andere renners zag, wist hij zeker dat er geen sprinter was die hem nog van zijn mooiste overwinning uit zijn carrière af kon houden. ,,Het was echt grandioos.”
Henk de Kok (tweede van rechts) met een team van Pijnenburg aan de start van de nationale clubkampioenschappen in Dronten. Van links naar rechts Sjef Smulders, Paul van de Weegen, Henk de Kok en Cees Zoontjens (R.I.P.)
Het was echt grandioos
De zege in een van de grotere amateurklassiekers van Brabant in die tijd zette De Kok aan het denken. Jarenlang had hij zijn hobby gecombineerd met zijn werk als automonteur. Maar wellicht zat er wel een carrière als profwielrenner in? ,,Ik heb het serieus overwogen”, aldus De Kok. Maar een keuze hoefde hij zelf nooit te maken. Een noodlottig ongeluk tijdens een tweedaagse klassieker in Zeeland in 1971 maakte aan alle wielerambities van De Kok abrupt een einde.
Vechten voor zijn leven
De Tilburger was een halfjaar eerder getrouwd toen een collega-renner in een bocht recht voor zijn neus onderuitging. Ontwijken was onmogelijk. De Kok werd gelanceerd en kwam met de zijkant van zijn hoofd op een trottoirband terecht. ,,Ik droeg een helm. Maar die was toen nog niet van dezelfde kwaliteit als nu.”
In het ziekenhuis bleek dat hij een schedelbasisfractuur had opgelopen. Dagenlang vocht De Kok, die minder dan twee jaar ervoor nog zijn mooiste overwinning uit zijn carrière had geboekt, vocht voor zijn leven. De Tilburger kan er goed over praten, al kan hij zich van het ongeluk zelf niks meer herinneren.
Twee dagen na de harde klap kwam hij in het ziekenhuis weer bij kennis. Pas een halfjaar later stapte hij voor het eerst weer op een fiets. Maar al snel besloot hij een punt achter zijn carrière als wielrenner te zetten. ,,Ik kreeg een goede baan aangeboden bij een autobedrijf in Tilburg dat ik later heb overgenomen. Ook had ik ondertussen een gezin.”
Heerlijk
Jarenlang raakte hij geen fiets aan. Tot hij een paar jaar geleden met pensioen ging. Sindsdien probeert hij elke dag een stukje op zijn (normale) fiets te fietsen. ,,Ik vind het heerlijk om te doen.”
Zo beleefde De Kok met het winnen van de Ster van Bladel het absolute hoogtepunt uit zijn carrière, om amper twee jaar later de nachtmerrie van elke wielrenner mee te maken. Nog altijd kan hij met zijn rechteroor nauwelijks iets horen. Toch had hij die periode als wielrenner niet willen missen. ,,Ik krijg nog altijd een warm gevoel als ik terugdenk aan die tijd.”
Wereldkampioen Harrie Lavreysen met Jeffrey Hoogland voorop (Foto SFA-SWpix-Alex Whitehead)
Baanwielrenner Harrie Lavreysen kan met een gerust gevoel toewerken naar de Olympische Spelen in Parijs. De tweevoudig olympisch kampioen sloot de Nations Cup in het Canadese Milton af met de winst op de sprint. Hij versloeg in de finale de Surinamer Jaïr Tjon en Fa. Hij was in twee sprints sneller. Eerder al won de Luyksgestelnaar samen met Jeffrey Hoogland en Roy van den Berg de teamsprint. Lavreysen was in Canada bovendien de beste op het onderdeel keirin waar hij in de finale landgenoot Hoogland voor bleef. De wereldkampioen sprint kan nu aan de laatste periode van trainingen voor Parijs beginnen.
Ook andere leden van de Nederlandse afvaardiging kwamen in Milton goed voor de dag op de laatste echte testcase voor de Olympische Spelen van Parijs. Steffie van der Peet behaalde op de laatste dag van de Nations Cup zilver op de keirin. Ze moest alleen de Nieuw-Zeelandse Ellesse Andrews voor zich dulden. Hetty van der Wouw eindigde in de finale als vierde.
Yanne Dorenbos en Jan-Willem van Schip fietsten naar het zilver in de koppelkoers. Het goud op dit onderdeel was voor de Belgen Lindsay De Vylder en Robbe Ghys.
Maike van der Duin deed na een periode met tegenslag miet mee op het omnium voor de podiumplaatsen. Ze werd zevende met 92 punten. De winst was voor de Britse Katie Archibald met 131 punten.
wielerspiegel 