Het volgende wielertalent uit Luyksgestel dient zich aan. Het grensdorp blijkt goede grond voor nieuwe talenten in de wielersport te zijn. Met meervoudig olympisch-, wereld- en Europees kampioen Harrie Lavreysen heeft het dorp aan de Belgische grens vooral naam gemaakt. Maar ook met mountainbiker Rudi van Houts, driemaal deelnemer aan de Olympische Spelen, en profwielrenner Dirk Bellemakers kreeg Luyksgestel tot in de verre omgeving bekendheid. Momenteel is Matt Roijackers, een jonge wielrenner, goed op weg om zich steeds meer in de kijker te rijden.
Fietscrossvereniging De Durtrappers is al jarenlang een kweekvijver van jong talent. Na Harrie Lavreysen als grootste exponent heeft zich daar nu Joyce Bax (23) bijgevoegd. Vandaag, woensdag 15 mei gaat die voor goud op het WK BMX in Rockhill in de Amerikaanse staat North Carolina. Ook zij begon haar carrière op de fietscrossbaan in Luyksgestel. “Vanaf mijn vijfde zit ik op de fietscross. Naast mijn eigen trainingen geef ik ook les aan kinderen bij de vereniging. Vanwege de voorbereidingen voor het WK heb ik nu een tijdlang bijna elke dag getraind. Ik vind het heel spannend naar het WK te gaan, maar ik heb er ook veel zin in,” liet ze onlangs weten. Zie het bijgaande artikel uit het Eindhovens Dagblad.
Afgelopen weekend was het in aansprekende wedstrijden een en al glorie voor de renners uit de Lage Landen. Zondag won onze landgenoot Wout Poels de slotetappe in de Ronde van Hongarije nadat twee dagen op rij zuiderbuur Thibau Nijs de etappes op zijn naam had geschreven. Daarmee kroonde Nijs zich tot eindwinnaar van de Ronde. In Spanje liet Demi Vollering nog eens zien wat zij kan door de derde etappe in de Itzulia Women solo op haar naam te schrijven. Achter haar reden ook Thalita de Jong en Mischa Bredewold zich naar het podium. Vollering greep daarmee de eindzege en kreeg Bredewold als tweede naast zich op het podium. In de Giro d’Italia was zoals gisteren al op Wielerspiegel gemeld zondag de etappezege voor onze landgenoot Olav Kooij. En Puck Pieterse reed zich op de mountainbike voor het tweede jaar op rij, nu in regen, mist en kou in Roemenië, naar de Europese titel. Na de rustdag in Italië gaan de renners vandaag in de Giro voor de tiende etappe van start met twee jonge coureurs uit België en Nederland in de top tien van het klassement.
Cian Uijtdebroeks in de Giro tijdrit
Nu Olav Kooij na zijn fraaie ritwinst door koorts op de rustdag heeft moeten besluiten vandaag niet meer van start te gaan, is daarmee het Visma-Lease a Bike nog verder uitgedund. Met nog maar vijf renners in koers wordt het voor de 21-jarige Cian Uijtdebroeks een geweldige uitdaging om zijn witte leiderstrui in het jongerenklassement te gaan verdedigen. De Belg verbaasde zichzelf tot nu toe: “De eerste week heb ik redelijk goed overleefd. Ik ben heel blij met de positie waar ik nu sta. Ik had gedacht dat ik wat meer tijd zou verliezen, zeker in de tijdrit. Of dat ik in de gravelrit misschien in moeilijkheden zou geraken. Maar daar genoot ik juist enorm van.” De jonge coureur stak tot nu toe in andere wedstrijden veel op van ploeggenoten als Jonas Vingegaard en Sep Kuss. “Ik voel dat ik progressie heb gemaakt in het feedback geven aan de jongens, elke dag praten. Hoe doen we het in een lead out, hoe word ik bergop bijgestaan? Dat soort zaken,” laat hij op WielerFlits weten. Vandaag staat er een rit richting het binnenland van de Apennijnen met aankomst bergop op het programma. Uijtdebroeks denkt dat wel aan te kunnen: ´“Het is meteen een belangrijke dag, natuurlijk. Het is al een zwaardere klim dan we hier gewend zijn, maar nog altijd geen extreem hoge berg. Het is een goed parcours, maar de dagen waar ik meer naar uitkijk, zijn ritten zoals zondag (de rit naar Livigno (Mottolino) met onderweg ook de Passo del Mortirolo).” En over zijn kansen: “Er is één man die echt op een andere planeet leeft. Daarachter is de strijd momenteel nog volledig open. Het wordt een mooi gevecht. Misschien is top 5 een goede optie, maar het is nog een lange wedstrijd. Ik heb mezelf geen druk opgelegd voor een bepaalde plaats, ik doe alleen elke dag mijn best. Ik wil nog niet te veel naar de verschillen en de plekjes kijken. Er kan nog zo veel gebeuren tot in Rome.”
Thymen Arensman doet ook nog mee in de top tien (Foto Getty Images)
Ook onze landgenoot Thymen Arensman doet nog volop mee in de strijd voor de ereplaatsen achter de gedoodverfde favoriet Tadej Pogacar. De 24-jarige coureur van Ineos Grenadiers heeft nog een voltallig team ter beschikking. Met renners als Geraint Thomas, Tobias Foss, Filippo Ganna, Jhonatan Narvaez en Magnus Sheffield in het team is het dringen voor een goede klassering. Thomas is de absolute kopman bij Ineos, maar Arensman mag zeker ook zijn kansen grijpen. Na een wat aarzelend begin werd hij vierde in de tijdrit, met alleen specialist Filippo Ganna, zijn teamgenoot Magnus Sheffield en de ongenaakbare klassementsleider Tadej Pogacar vóór zich. Op zaterdag reed hij met de allerbeste klimmers mee omhoog in de bergetappe naar Prati di Tivo, opnieuw gewonnen door Pogacar. Aan het einde van week één van de Giro staat Arensman nu negende in het algemeen klassement, op 5.30 minuten van de roze leiderstrui.
Geboren in Deil in de Betuwe geldt Arensman sinds de pensionering van Tom Dumoulin als de meest veelbelovende ronderenner van Nederland. Hij kan uitstekend tijdrijden en is ondanks zijn lengte (1.92 meter) een begaafde klimmer. Bovendien is hij het type coureur dat in de loop van drie weken koers sterker wordt in plaats van zwakker. Zijn doorbraak bij het wielerpubliek beleefde hij in 2022, toen hij zesde werd in de Vuelta en ook de koninginnenrit naar de Sierra Nevada won. In de Giro van vorig jaar werd hij opnieuw zesde. Zijn talent kwam al eerder aan het licht: in 2018 werd hij tweede in de Tour de l’Avenir, de officieuze Tour de France voor beloften, achter een Sloveens talent genaamd Tadej Pogacar. Nu is die duidelijk een maatje te groot, maar de Nederlander gaat zeker proberen zijn plaats in de algemene rangschikking nog te verbeteren. Na een achterstand op de grote jongens in de openingsrit van de Giro ziet hij het vervolg positief in: ´ Ik weet niet of ik per se beter word of dat ik weinig verval ken. Ik herstel dan nog altijd goed en anderen hebben een keer een slechte dag of voelen de vermoeidheid misschien meer. Hopelijk kunnen mijn eerste dagen in een grote ronde ook op dat goede niveau komen. We zijn wel aan het kijken of dat fysiek of mentaal is.’’
In Aken werd Jordy Vermeulen uit Luyksgestel de eerste winnaar van de UCI Gran Fondo
Zondag werd in en rond Aken de 3RIDES Gravel Race verreden. Dat is de belangrijkste wedstrijd tijdens een driedaags festival in en rond het CHIO terrein van de Duitse stad. Dit jaar maakte een nieuwe Granfondo deel uit van het programma met in totaal 5000 deelnemers uit 63 landen. Jordy Vermeulen (Wilvo Group-TWC De Kempen) werd in de categorie 19-34 jaar de eerste winnaar van de UCI Gran Fondo tussen Aken en de Rursee in de Duitse Eiffel. Zijn clubgenoot Jens van Korven (Diessen) legde beslag op de derde podiumplaats.
Het parcours van de UCI Gran Fondo ging over de Lousberg via verschillende kleinere gravelpaden richting de top. De rest van het parcours lag in de velden ten oosten en noordoosten van de stad. De deelnemers kregen een grotere lus van 42,6 km die drie keer moest worden voor een totale afstand van 128 km. 53% van het parcours ging over onverharde wegen, 47% over verharde en kasseiwegen. Ook de Rohrberg (stijgingspercentage 8%) was in het parcours opgenomen, zodat de renners 1350 hoogtemeters te verteren kregen. Iets na halfweg wedstrijd, 50 kilometer voor de finish, nam de 22-jarige Jordy Vermeulen de leiding en reed solo naar de finishlijn. Hij had er 2.51.02 uur (42.09 km/u) voor nodig. Vermeulen: “Het was mijn eerste Gran Fondo, vooral deelgenomen op aanraden van mijn ploeggenoten. Daarom toch wel verrast door de overwinning. We hebben zo’n vijftig kilometer van de meet flink tempo gemaakt. Ik kwam twintig kilometer later alleen voorop.” Op een kleine minuut achter de Luyksgestelnaar finishte de Duitser Moritz Beinlich en Jens van Korven won op een minuut achterstand van de winnaar de sprint van een omvangrijke groep. Broer Rens Vermeulen legde op plek 6 beslag.
Het podium in Aken met winnaar Jordy Vermeulen, de Duitser Moritz Beinlich en Wilvo Group-TWC De Kempen renner Jens van Korven
Ook de vrouwen kwamen in de Gran Fondo aan bod. De zege ging naar onze landgenote Arianna Pruisscher die Annabelle Trujen en de Franse Aurore Pauchet voor bleef. De profs konden zich kwalificeren voor het naderende WK Gravel op 5-6 oktober in Leuven. Bij de beroepsrenners in de World Gravel Series ging de zege naar de Belg Daan Soete die in de sprint de Duitser Frederik Rassmann en Dries van Gestel (Arendonk) achter zich hield. Mees Hendrikx (Valkenswaard) eindigde als 9e. Lucinda Brand was bij de profvrouwen de beste.
Mannen: 1. Daan Soete (Bel) 123 km in 3:35,04; 2. Frederik Rassmann (Dui) 0.02; 3. Dries van Gestel (Bel) 0.03; 4. Greg van Avermaet (Bel); 5. Anton Ferdinande (Bel) 0.04; 6. Brent Clé (Bel) 0.05; 7. Piotr Havik (Ned) 0.06; 8. Axel van der Tuuk (Ned) 0.14; 9. Mees Hendrikx (Ned); 10. Kevin Panhuyzen (Bel) 0.15;
Een dolgelukkige Olav Kooij bij zijn etappezege in de Giro (Foto Getty Images)
Daags voor de rustdag in de Giro boekte Olav Kooij in de negende etappe zijn eerste overwinning in een grote ronde. In Napels klopte hij in de massasprint Jonathan Milan door hem vlak voor de streep voorbij te gaan. Een prachtige mijlpaal voor het Nederlandse toptalent. Als junior liet de renner uit Numansdorp in de Internationale Acht van Bladel al zien hoe hij met sprinttalent gezegend is.
Het is een snikhete dag op het einde van juni in 2019. In de etappe van Lierop naar Bladel werkt zich een kopgroep van vier renners voorop in de aloude Acht. Olav Kooij, dan in het shirt van clubteam Willebrord Wil Vooruit is aan de eindstreep van die etappe in Bladel ruimschoots sneller dan de latere eindwinnaar Lars Hohmann (De Jonge Renner), Roy Duijvesteijn (WTC de Amstel) ende Duitser Sven Redmann. In zijn twee seizoenen als junior was Kooij in binnen- en buitenland al regelmatig aan de winst, vooral dankzij zijn uitmuntende eindsprint.
Zo won Olav Kooij met zijn snelle sprintbenen al in 2019 een etappe in de driedaagse Internationale Acht van Bladel (Foto Theo van Sambeek)
Vanaf 2020, bij de beloften in het Jumbo-Visma Development Team, zette hij de zegereeks voort in Kroatië, Italië en Polen. “Toen ik eerstejaars belofte was wist ik dat mijn toekomst in de sprint zou liggen. Het was me al snel duidelijk dat ik nooit een goede klimmer zou zijn,”vertelde hij aan Wieler Revue. Halverwege het seizoen 2021 maakte Kooij de overstap naar de profploeg van Team Jumbo-Visma. Met etappezeges in Hongarije, de Nederlandse ZLM Tour (liefst driemaal), Polen en tweemaal in de Ronde van Denemarken bleef hij in 2022 voortvarend bezig. Maar liefst tien etappezeges volgden in 2023. Het was duidelijk dat de 22-jarige coureur dit seizoen klaar was voor het grote werk. Het was de bedoeling dat hij samen met Wout van Aert voor de dagzeges van Visma-Lease a Bike zou gaan. “Je kunt je geen betere lead-out wensen dan Wout. Hij heeft de fysieke capaciteiten om het overzicht te bewaren in de finales en hij kan daarnaast ook nog eens een keer extra door de wind rijden.” Helaas moet Kooij zijn strijdmakker nu ontberen na diens zware val in het voorjaar. In de vlakke ritten moet Kooij het nu met behulp van renners als Tim van Dijke, Edoardo Affini en Jan Tratnik. En zelfs klassementsman Cian Uijtdebroeks en de Hongaarse kampioen Attila Valter dragen hun steentje bij. Jammer dat Robert Gesink al zo vroeg met een handbreuk werd uitgeschakeld. En ook Christophe Laporte ziek moest opgeven.
“Dit is waar we als team mee bezig waren, om een etappezege te behalen,” vertelde Kooij na zijn overwinning. Een valpartij zeven dagen eerder bracht hem even uit balans. “De eerste twee sprints gingen niet perfect deze Giro. Vandaag hebben we er voor moeten vechten, het was een zware finale. We wisten helemaal niet zeker of het een sprint zou worden, maar dankzij de ploeg kon ik in de positie komen om voor de ritzege te sprinten. We wisten dat we moesten improviseren, zeker in de slotkilometer. Normaal heb je met Christophe Laporte iemand die je bijna zeker in een goede positie afzet. We hadden vandaag niet één duidelijk plan. We wilden vooral kijken hoe de race zou verlopen en hoe wij daar het beste op konden inspelen om mij in een goede positie te brengen.” Een dolblije Kooij voegde daaraan toe: “Ik had al best wat overwinningen op mijn naam staan, maar dit was degene waar ik over droomde.”
Het was in Schijndel weer genieten voor jong en oud in de Output Jeugdronde (Foto Jo Nederkoorn)
Jeugdrenners van de Kempische clubs Snelle Wiel Bestronics (SWB) en Wilvo Group-TWC De Kempen (WGDK) genoten gisteren onder een stralend zonnetje van de wedstrijden in Schijndel. In Cat. 1 reed Leon Lodewijks (WGDK) met de kopgroep van 7 naar de streep waar hij in de spurt 3e werd en 2e jongen. Anna van Beurden (SWB) werd 5e en daarmee 3e meisje in haar leeftijdsgroep. Fynn de Laat (WGDK) startte in categorie 2 en eindigde op een 9e plaats. In cat. 3 werd Lova Lagrand (SWB) 6e, zodat ze bij de meisjes op podiumplek 2 plaats mocht nemen. Haar clubgenoot Fedde Hendrikx werd 7e. In cat. 4 eindigde Ryan Hamers (SWB) na een val bij de eerste start als 8e en mocht clubgenote Malin Rongen met haar 11e eindpositie als 3e meisje het podium beklimmen. De 5e plek was er voor Niek Noten (SWB) in cat. 5. In categorie 6 stond Jens Thissen (WGDK) goed voorbereid aan de start. Hij eindigde op het tweede plekje na een spannende sprint. In de hoogste jeugdcategorie 7 was er een 3e plek voor SWB’er Juul Hendrikx.
De MTB’ers van Snelle Wiel Bestronics reden gisteren in het zonnetje tijdens de G-Skin MTB Trophy in het Belgische Houffalize. Een zestal ereplaatsen viel hen daar ten deel. Bij de dames nieuwelingen en junioren stond Jill Schmitz als nummer 2 op het podium en werd Anouk van Hasselt 6e. De jongens nieuwelingen lieten zich gelden met een zege voor Quinn Schmitz, de 2e plek voor Thyn Jacobs en ook Maeryn van den Hoogen reed zich op plek 9 bij de eerste tien. Junior Thomas Pfister nam bij de junioren plek 5 in beslag. Reden om met een voldaan gevoel uit de Belgische Ardennen naar huis terug te keren.
Marie-Laure Defeyter (Wilvo Group-TWC De Kempen) zegevierde in Brecht
‘Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’ is als gezegde zeker ook van toepassing op de wielersport. Al wil dat niet zeggen dat jeugdrenners later altijd tot gevierde coureurs uitgroeien. Hoe vaak gebeurt het niet dat jongens en meisjes die op grond van fysieke ontwikkeling op jonge leeftijd overal zegevieren, later alsnog flinke stappen terug moeten doen. Als dat maar niet betekent dat ze het plezier in de sport verliezen! Er zijn zeker ook uitzonderingen, talenten die het tot bij de profs schoppen en ook daar nog meetellen. Te denken valt dan bijvoorbeeld aan renners als Mathieu van der Poel en Pascal Eenkhoorn. Die waren als jeugdrenner al herhaaldelijk aan de winst en wonnen toen bijvoorbeeld jaar na jaar in de Hel van Netersel, een van de voorheen jaarlijkse jeugdwedstrijden in het Kempenland.
Met vandaag de Output Jeugdronde van Schijndel op het programma even nog een terugblik op de vorige wedstrijden die onlangs werden verreden. Op 1 mei, nationale feestdag in België, won Leon Lodewijks (Wilvo Group-WC De Kempen) een jeugdwedstrijd in Hoepertingen. Daar reed U9 samen met U10. Ook zijn clubgenoot Guus Linsen stond daar op het hoogste plekje van het podium. Clubgenote Marie-Laure Defeyter zorgde in Brecht voor een derde succes van de Valkenswaardse vereniging die tal van zuiderburen in de gelederen heeft. Ze won daar met een mooie voorsprong van 30 seconden.
Ook voor de jeugd van Snelle Wiel Bestronics was het afgelopen weekend heel succesvol.. Op de Kleeberg Challenge & Kleeberg Cross in het Limburgse heuvelland werd gestreden om de medailles en de vlaaien. De Snelle Wielers lieten zich hier van hun beste kant zien. Op zondag tijdens de jubileumronde van Wielercriterium Standdaarbuiten was het de beurt aan de jongens en meiden op een razendsnel, maar prachtig parcours. Ook hier weer mooie podiumplaatsen en resultaten voor de Rood-Zwarten. Die staan vandaag op Hemelvaartsdag eveneens in Schijndel aan het vertrek.
De mountainbikers van Snelle Wiel Bestronics hadden een succesvol weekend tijdens de BH Kid’s Challenge en 3NC in het Belgische Eupen. De uitslagen: https://hetsnellewiel.nl/mountainbiken/uitslagen/
Bondscoach Gerben de Knegt reist met een selectie af naar het EK Mountainbike, dat van 8 tot en met 12 mei in Cheile Grădiștei (Roemenië) wordt gehouden. Bij de elite-vrouwen zijn naast titelverdedigster Puck Pieterse ook Anne Terpstra en Anne Tauber medaillekandidaat. Uit de Brabantse Kempen behoren Kas en Brent van Geest van Snelle Wiel Bestronics bij de geselecteerden.
Voor het eerst in drie jaar rijden de elite en beloften en junioren weer samen op één kampioenschap. De Roemeense locatie is nieuw. Bondscoach De Knegt: “Het lijkt een parcours waarop we mooie kampioenschappen kunnen verwachten met het nodige hoogteverschil, want dit EK wordt op een skihelling verreden.”
Voor Demi Vollering was de eindwinst na twee etappezeges een verademing (Foto Cor Vos)
Demi Vollering en Tadej Pogacar kleurden het weekend in de Vuelta Femenina en de Giro d’Italia. Beiden boektn gisteren een prachtige solozege. Voor Vollering een bekroning van haar goede optredens in het voorjaar zonder tot echt grote winst te komen. “Hopelijk is dit een mooie start voor de zomer,” zegt Vollering. ,,Dat ik in het voorjaar niet won, is nog altijd een beetje jammer. Maar ik ben blij dat ik hier twee etappes en de eindzege pak. Zo kon ik uiteindelijk laten zien hoe sterk ik ben en hoe goed ik me voel.’’ De andere grote winnaar van het weekend was Tadej Pogacar. Werd hij zaterdag aan de eindstreep van de eerste Giro-etappe nog afgetroefd door de Ecuadoriaan Jhonatan Narvaez, gisteren liet hij er geen twijfel over bestaan met welke bedoelingen hij naar Italië is afgereisd.
In de Vuelta Femenina was het Nederland boven. Naast eindwinnares Vollering was onze landgenote Riejanne Markus goed bezig op de Spaanse wegen. Gisteren wist ze in het eindklassement de Italiaanse rivale Elisa Longo Borghini voorbij te streven wat haar de tweede plek in het eindklassement opleverde. Markus: “Het podium is waar we vooraf op hoopten, maar het was geen gegeven dat het ging lukken. Longo Borghini eraf rijden is echt heel lastig. Ik ben hier super, super trots op.’’
Marianne Vos bij haar tweede ritwinst in Spanje (Foto Cor Vos)
En dan nog die nooit aflatende Marianne Vos. Toch weer goed voor twee ritzeges en daarbij de groene trui van het puntenklassement. Op vrijdag ging ze op de steile slotklim vroeg aan en sprintte ze oppermachtig naar haar 253e overwinning uit haar carrière. “Als de meiden zoveel werk voor je doen, wil je het ook afmaken. Ik wist: als ik voorin zit en goede benen heb, is het een aankomst die me zou moeten liggen. Toch komt er een bepaalde spanning bij kijken, omdat het een zware aankomst is en de zevende dag. Op 200 meter plaatste ik een extra versnelling en zag ik dat niemand kon volgen.”
Ook Yara Kastelijn en Pauliena Rooijakkers lieten zich goed gelden met hun 8e en 9e plek in de eindklassering van de Vuelta. Jammer voor hun teamgenote Kempische Aniek van Alphen dat die door een valpartij drie dagen voor het einde werd uitgeschakeld.
Tadej Pogacar lijkt nu al op de eindzege in Italië af te stevenen (Foto Belga)
Waar de Nederlandse vrouwen zo domineren, lijkt het voor de 12 Nederlandse mannen in de Giro een moeilijker karwei te worden. Op de eerste twee dagen met klimwerk toonde Tadej Pogacar weer eens zijn grote capaciteiten. Weliswaar moest hij zaterdag in de openingsetappe nog met plek drie genoegen nemen achter zijn vluchtgenoten Jhonatan Narvaez en Maximilian Schachmann. Gisteren zette hij dat in een klap recht door na een val alsnog voorop te geraken en een solozege te behalen. “De eindzege is een van mijn dromen,” liet hij gisteren na zijn triomf in rit 2 weten. Al gooide een kwak tegen de grond bijna roet in het eten: “Mijn band stond plots plat, ik denk dat mijn wiel zelfs brak. Maar bang? Nee, dat ben ik nooit geweest. Ik raakte een putje in de binnenstad.”
Voor onze landgenoot Robert Gesink was het helemaal balen toen hij zaterdag bij een onnozele valpartij bij het wegsturen tegen een muurtje een handbreuk opliep. Daarmee blijft het aantal Nederlanders op elf staan. Vandaag kunnen de sprinters wellicht hun kans grijpen in de etappe die niet helemaal vlak is maar toch veel kans in een massasprint gaat eindigen. En dan rekent Nederland op jongens als Olav Kooij, Fabio Jakobsen en Danny van Poppel.
Binnenkort verschijnt het jubileumboek van TWC De Kempen Valkenswaard. Dit fotoboek over de geschiedenis van TWC de Kempen van ruim 130 pagina’s is tot stand gekomen met behulp van een werkgroep van 7 enthousiaste vrijwilligers. Mocht u interesse hebben, dan kunt u dit aangeven door een email te sturen naar voorzitter@twc-dekempen.nl. De kosten bedragen 15 euro exclusief verzendkosten.
Nog een paar dagen te gaan in de Vuelta Femininas. Voor Aniek van Alphen is het haar eerste grote ronde en tevens de eerste wegwedstrijd van haar wegseizoen. Ze begon heel enthousiast (“en wel een beetje nerveus”) aan de klus in Spanje.
“Voor mijzelf was het weer eventjes wennen maar ik denk dat het niet slecht ging,” zei ze na de tweede etappe. “Tevreden over de koers maar het kan natuurlijk altijd nog beter.” De derde dag kregen de rensters 2300 hoogtemeters in 130km voor de wielen, dus de hele tijd op en af. “In het begin werd er een stevig tempo gereden. Op het einde nog geprobeerd mijn ploeggenoten zo goed mogelijk te ondersteunen, maar met een redelijk bochtige finale en berg af is het lastig iets te beginnen tegen de echte sprintteams. Toch kon Flora Perkins naar een mooie 6e plek sprinten en was ze weer de beste jongere.”
Bij de start van de ploegentijdrit
De 4e etappe was 142km lang aan 46km/h met veel wind en waaiers. “Jammer genoeg hadden we de slag gemist maar als team hebben we de hele dag goed vooraan meegereden in de 2e groep met als doel zo min mogelijk tijd te verliezen.”
Gisteren in Etappe reed het Fenix-Deceuninck team een sterke wedstrijd. Met een mooie 2e plek voor Yara Kastelijn en een 10e plek voor Paulina Rooijakkers in de uitslag. “Ook zelf had ik een goede dag, de benen voelden beter dan de voorbije dagen. Richting het einde van de wedstrijd mijzelf goed van voren laten zien, trots op hoe we ons als team laten zien! Maaaar…. we hebben nog steeds 3 etappes te gaan, we houden het goede gevoel vast en zullen laten merken dat we er zijn!”
P.S. Wat jammer van de val met sleutelbeenbreuk een dag later.
wielerspiegel 